Going down under

Oh my god, de tijd is gekomen. Ik mocht na maanden regelen, plannen en stressen eindelijk naar Melbourne, Australië om daar 3.6 maanden lang voor mijn master researchproject onderzoek te doen aan Superb fairy-wrens (Malurus cyaneus). Deze schattige kleine zangvogels komen alleen in Australië voor en leven in groepen van 1 vrouw, een dominant mannetjes en mannelijke helpers. In dit systeem ga ik kijken naar hoe ze reageren op presentaties van 3D-geprinte modellen van SFWs.
Maar eerst de reis. Ontzettend spannend, want ik was nog nooit buiten Europa geweest, had nog maar 2x gevlogen (kort), was nog nooit in mijn eentje echt op reis geweest, en zeker niet voor zo lang! Gelukkig had ik alle tijd van de wereld om voor te bereiden dus op de dag van vertrek was ik de meeste stress wel kwijt. Ik vloog 's avonds en dat was fijn, want de tijd (12 uur) was daardoor goed te doden met films en "slapen". Daarna volgde een overstap van 7 uur op Kuala Lumpur. Mooi vliegveld maar na 3 rondjes had ik het wel gezien. Ik was door de vermoeidheid super sloom en deed daardoor alles op mijn dooie gemakje, waardoor 7 uur korter leek dan gedacht.
De nachtvlucht van KL naar Melbourne was minder fijn. Ik kon maar niet in slaap komen, terwijl ik 2 stoelen voor mezelf had. En toen ik eindelijk een beetje in slaap viel, gingen de lichten aan voor het ontbijt (3 uur 's nachts KL tijd). Stront chagrijnig heb ik het ontbijt geweigerd, want kon toch niets binnen krijgen. Mijn humeur werd meteen beter toen het vliegtuig begon met dalen, want ik kon heerlijk van het uitzicht genieten! Bij de douane had ik wel even een "Border-Security" paniek momentje, maar ik was er binnen 5 minuten doorheen :). Het zwaarst was misschien nog wel de reis van het vliegveld naar m'n airbnb. Het was warm (>20 graden), ik was oververmoeid, ik stonk van de reis en was gedesoriënteerd. Plus mijn bagage leek nu wel 2x zo zwaar te zijn. Maar door alle behulpzame Australiërs en Google maps die gewoon op GPS bleek te werken kon ik het gemakkelijk vinden. Ik ben heel gastvrij ontvangen door mijn host. Hij woont in een heel mooi, netjes en luxe huis, en hij heeft nog twee dochters van 11 en 14 jaar en een zoontje van 2, maar zij wonen ook voor een gedeelte van de tijd bij hun moeder. Na een heerlijke douche wilde ik eventjes een oogje dicht gaan doen, maar dat had ik niet moeten doen. Toen ik weer wakker werd, was ik super gedesoriënteerd en was het huis opeens vol met zijn kinderen, die ik, in mijn verwarring, gewoon in het Nederlands toesprak (oeps). Ik heb geprobeerd zo lang mogelijk wakker te blijven, om zsm van mijn jetlag af te zijn en het lukte me aardig, 19.30 uur. Door mijn vermoeidheid heb ik meteen de hele nacht door kunnen slapen, wat ook gunstig was voor mijn jetlag. Meteen goed ritme kunnen pakken.
De Airbnb zit in een van de buiten wijken van Melbourne (Clayton/Clarinda). Het is een uur vanaf het centrum met een metro/trein + bus. De omgeving is mooi, veel lage huizen en 2 parken op loopafstand (eentje zelfs tegenover het huis). En de natuur daar, pôh, ik kijk mijn ogen uit! Veel tropische bomen en vogelsoorten die ik nog nooit in het echt had gezien! Vooral de hoeveelheid verbaast me. In Nederland moet je moeite doen om zo veel fauna te zien, maar hier is het zo rijk! Ik ben meteen de eerste dagen op pad gegaan en heb zoveel mogelijk dieren op de foto's proberen te zetten. Ben benieuwd wat er allemaal in Lysterfield Park, waar ik mijn onderzoek ga doen, rond loopt/vliegt!